ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Πανηγυρι 2022

VIDEO

Πανηγυρι 2021

Ετος 2021 πανηγυρι ... εν μεσω κορονοιου  ...διαρκεια video 40 λεπτα

Νερομυλοι

Εδώ είναι ότι εχει απομεινει από εναν από τους 5
νερομυλους που ειχε το χωριο. Εδω οι κατοικοι άλεθαν ότι καλλιεργουσαν στον καμπο του Σαρατιου και τις γυρω περιοχες, για τις ανάγκες τους σιτάρι,
καλαμπόκι, κριθάρι . Οι νερόμυλοι, σωριάστηκαν σε
ερείπια και απομένει μόνο κάποια νοσταλγική ανάμνηση. ΟΙ νερομυλοι χτιστικαν
γυρω στο 1600. Ηταν χτισμενοι στις ακρες του ποταμου σε αρκετη αποσταση από το
χωριο. Συχνά το κτίσιμο ενός νερόμυλου συνοδευόταν και από το κτίσιμο της κατοικίας
του μυλωνά. Συνήθως οι μυλωνάδες ζούσαν μέσα στους

μύλους που τους ανήκαν και
επικοινωνούσαν όχι μόνο με τους συγχωριανούς τους, αλλά και με κατοίκους
κοντινών χωριών το νερό των μύλων
ήταν προορισμένο μόνο γι’ αυτήν τη χρήση, την κίνηση δηλαδή του τροχού και της
μυλόπετρας και επειδή οι μύλοι όλοι ήταν στη σειρά κινούνταν με την ίδια
ποσότητα νερού.Οι μυλωνάδες δούλευαν απ’ το πρωί ως το βράδυ και για να ζήσουν
κρατούσαν από κάθε φορτίο ένα μέρος, ανάλογα με το βάρος του (τα αλεστικα) Αυτό
λεγόταν «ξαγάρι» ή «ξάι».Ο μυλωνάς ζύγιζε το σιτάρι και κρατούσε ένα μέρος του
για την αμοιβή του Αυτό το αλεστικό καθριζόταν απο 3% έως 10% χωρίς να
υπολογίζεται η φύρα.Μύλοι και μυλωνάδες έπαιξαν βασικό ρόλο στις κοινωνίες των χωριών. Για
πολλες γενιές οι κάτοικοι από το καμπο του Σαρατιου κυριως και τα κοντινα χωρια βαθιά χαράματα, για
να μη νυχτωθούν κατά την επιστροφή και να πιάσουν καλή σειρά φόρτωναν τα
ζωντανά τους (γαϊδούρια,μουλάρια) με τα γεννήματα και ροβολούσαν για το μύλο.  Η λειτουργία ενός νερόμυλου είναι σχετικά
απλή και βασίζεται σε μια σειρά μεταδιδόμενων κινήσεων. Το νερό διοχετεύεται
στο νερόμυλο από το βαράρι με ορμή και δίνει ώθηση στη φτερωτή. Αυτή καθώς
γυρίζει δίνει κίνηση σε ένα άξονα, ο οποίος με την σειρά του γυρνά την
μυλόπετρα. Ο εξοπλισμός του νερόμυλου βασίζεται σε τρία μέρη, το πρώτο αφορά
την διοχέτευση του νερού στο μύλο και αποτελείται από το μυλαύλακο, το βαράρι
και το σιφούνι, το δεύτερο είναι το κινητικό μέρος του μύλου που αποτελείται
από τη φτερωτή, τον άξονα και τα εξαρτήματά τους και τέλος το αλεστικό μέρος
που περιλαμβάνει τις μυλόπετρες, τη σκαφίδα, την αλευροθήκη και άλλα βοηθητικά
εξαρτήματα..       

                                                                                                                      

Ναος Προφητη Ηλια

Πανω στο λοφο του χωριου ειναι χτισμενος ο Ιερος Ναος του προφητη Ηλια ο οποιος χτιστηκε το 2010 .

το αρμεγμα

                                                                     

Οι φωτογραφιες ειναι απ την δεκαετια του '60. Το αρμεγμα ειναι μια πολυ δυσκολη δουλεια ιδιως αν τα προβατα ειναι πολλα, πολυ χρονοβορα και κουραστικη εργασια, χρειάζεται τέχνη και δύναμη. Πρωτα εχτιζαν την στρουγκα. Ενας στρογγυλος τοιχος με μια εισοδο και μια εξοδο γυρω στο μισο μετρο υψος.Στο μπροστινο μερος απ' την έξω μερια βαζανε δυο μεγαλες στρογγυλες πετρες εκει καθοταν οι αρμεχταδες και αρμεγαν τα προβατα.η κάθε πέτρα λεγοταν στρογγόλιθος Συνηθως το αρμεγμα γινεται δυο φορες την ημερα. Τα ζώα στριμωγμένα περιμένουν να διαβούν με τη σειρά ένα ένα μπροστά για άρμεγμα. Χρειαζονταν κι αλλοι, που θα οδηγουν τα γαλαρια στους αρμεχταδες Να μην τ' αφηνουν να ξεκοψουν, να τα βαλουν στη  σειρά για να μπορεσουν  να τα αρμεξουν και να μην μεινει κανενα αναρμεχτο γιατι οπως ελεγαν θα καιγοταν. . Αφήνουν το ένα ζώο  πιάνουν το άλλο κλπ. μέχρι να περάσουν όλα…

Το γάλα το μαζευανε σ’ ένα δοχείο που λεγοταν καρδάρα. Ετσι επερναν το γαλα το στραγγιζανε σ’ ένα σουρωτήρι η μια τσαντηλα για να φυγουν τα σκουπιδια και να ειναι καθαρο, μετα το ριχνανε σε κατι τσιγκινα δοχεια που τα λεγανε παφιλια.Μ' αυτον τον τροπο επερναν το γαλα και εφτιαχναν τυρι,γιαουρτι,μυζηθρες,πιτες γαλοτυρι και αλλα.

Το κουρεμα

Οι φωτογραφιες ειναι απο τα τελη της δεκαετιας του '60                                                                                                                                       Το κούρεμα των προβάτων συνήθως γίνεται την άνοιξη, μετά το Πάσχα προτού πιάσουν οι ζέστες. Στην αρχή γινόταν το κολοκούρισμα. Τα "κολόκρια", ήταν το μαλλί από το κούρεμα της κοιλιάς και γύρω από την ουρά και ήταν κατώτερης ποιότητας. Ακολουθούσε το κούρεμα του υπόλοιπου σώματος του προβάτου, απ’ όπου έβγαινε το "ποκάρι", το καλύτερο μαλλί. Από μέρες άρχιζε η προετοιμασία. Πρώτα έπρεπε να ειδοποιηθούν όσοι θα βοηθήσουν στο κούρεμα.  Ηταν μια γιορτη μια ιεροτελεστία η εποχή του κουρέματος. Τα μέσα που διέθεταν ήταν το κλασικό ψαλίδι.κουρέματος. Μετά έπρεπε η νοικοκυρά να φροντίσει για τις πίτες, κια τα φαγητά, αλλά και να φροντίσει για την αποθήκευση του μαλλιού. Τα μαλλιά τα τοποθετούσαν σε καζάνια και τα ζεμάτιζαν με ζεστό νερό, για να φύγουν οι βρωμιές.

Αφού τα άφηναν να μουλιάσουν, μετά τα ξεπλεναν με κρύο νερό για να αποκτήσουν λευκότητα και στη συνέχεια τα κρεμούσαν να στεγνώσουν, στους φράχτες.  Αφού στέγνωναν τα "λανάριζαν" με τα λανάρια χτένιζαν τα μαλλιά και ετοίμαζαν τις τουλούπες για το γνέσιμο, δηλαδή τη μετατροπή του μαλλιού σε νήμα. Το γνέσιμο γινόταν με την ρόκα, το αδράχτι και το σφοντύλι.Μετά το γνέσιμο γινοταν το  βάψιμο των κλωστών και ετσι τα μαλλιά, ήταν έτοιμα για την ύφανση στον αργαλειό.