Οι φωτογραφιες ειναι απ την δεκαετια του '60. Το αρμεγμα ειναι μια πολυ δυσκολη δουλεια ιδιως αν τα προβατα ειναι πολλα, πολυ χρονοβορα και κουραστικη εργασια, χρειάζεται τέχνη και δύναμη. Πρωτα εχτιζαν την στρουγκα. Ενας στρογγυλος τοιχος με μια εισοδο και μια εξοδο γυρω στο μισο μετρο υψος.Στο μπροστινο μερος απ' την έξω μερια βαζανε δυο μεγαλες στρογγυλες πετρες εκει καθοταν οι αρμεχταδες και αρμεγαν τα προβατα.η κάθε πέτρα λεγοταν στρογγόλιθος Συνηθως το αρμεγμα γινεται δυο φορες την ημερα. Τα ζώα στριμωγμένα περιμένουν να διαβούν με τη σειρά ένα ένα μπροστά για άρμεγμα. Χρειαζονταν κι αλλοι, που θα οδηγουν τα γαλαρια στους αρμεχταδες Να μην τ' αφηνουν να ξεκοψουν, να τα βαλουν στη σειρά για να μπορεσουν να τα αρμεξουν και να μην μεινει κανενα αναρμεχτο γιατι οπως ελεγαν θα καιγοταν. . Αφήνουν το ένα ζώο πιάνουν το άλλο κλπ. μέχρι να περάσουν όλα…
Το γάλα το μαζευανε σ’ ένα δοχείο που λεγοταν καρδάρα. Ετσι επερναν το γαλα το στραγγιζανε σ’ ένα σουρωτήρι η μια τσαντηλα για να φυγουν τα σκουπιδια και να ειναι καθαρο, μετα το ριχνανε σε κατι τσιγκινα δοχεια που τα λεγανε παφιλια.Μ' αυτον τον τροπο επερναν το γαλα και εφτιαχναν τυρι,γιαουρτι,μυζηθρες,πιτες γαλοτυρι και αλλα.
